Color Out of Space มฤตยูสีสยองโลก 2019 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เสียง : ไทย

6.2

ดูหนัง Color Out of Space มฤตยูสีสยองโลก 2019 พากย์ไทย เต็มเรื่อง

เรื่องย่อ:เรื่องราวของความหวาดกลัวของจักรวาลเกี่ยวกับ The Gardners ครอบครัวที่ย้ายไปอยู่ที่ห่างไกลในเขตชนบทนิวอิงแลนด์เพื่อหนีจากความเร่งรีบของศตวรรษที่ 21 พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ของพวกเขาเมื่ออุกกาบาตชนเข้าสู่สนามหน้าบ้าน แอโรไลต์ลึกลับดูเหมือนจะละลายลงสู่พื้นโลกทำให้เกิดการติดเชื้อทั้งทางบกและทางอวกาศด้วยสีที่แปลกและแปลกประหลาด สำหรับความสยองขวัญของพวกเขาครอบครัวการ์ดเนอร์ค้นพบว่ากองกำลังเอเลี่ยนนี้จะค่อยๆกลายพันธุ์ทุกรูปแบบชีวิตที่สัมผัส … รวมถึงพวกเขาด้วย

จากข้อมูลของ IMDb นิโคลัส เคจที่ดูเหมือนจะไม่มีวันหมดสิ้นมีภาพยนตร์เพิ่มเติมอีกไม่ต่ำกว่า 6 เรื่องในขั้นตอนการผลิตต่างๆ ซึ่งมีกำหนดออกฉายในปี 2020 ตั้งแต่การออกฉายในสตูดิโอที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ไปจนถึงภาพยนตร์แนวเกาหัวสมองเสื่อมที่เขาทำได้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง ดมกลิ่นเหมือนหมูกำลังหาเห็ดทรัฟเฟิล ถึงกระนั้น ภาพยนตร์เหล่านี้ก็ไม่สามารถเอาชนะผลงานล่าสุดของเขาเรื่อง “Color Out of Space” ได้ในแง่ของความน่ากินอย่างแท้จริง เมื่อพิจารณาว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องสั้นที่โด่งดังที่สุดเรื่องหนึ่งโดย H.P. เลิฟคราฟท์ กำกับและเขียนบทโดยริชาร์ด สแตนลีย์ (เริ่มสร้างภาพยนตร์เชิงเล่าเรื่องเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ถูกไล่ออกจากงานรีเมคเรื่อง “The Island of Dr. Moreau” หลังจากถ่ายทำได้เพียงไม่กี่วัน) มีโอกาสน้อยมากที่ ทุกอย่างจะเป็นเพียงโปรเจ็กต์ที่ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม การเพิ่มเคจเข้าไปในภาพยนตร์ที่เข้มข้นอยู่แล้วได้ทำให้มันเหนือกว่า ทำให้มันกลายเป็นภาพยนตร์แนวลัทธินิพพานที่เป็นโชคชะตาที่ชัดเจนตั้งแต่วินาทีแรกที่กล้องเริ่มถ่ายทำ ภาพยนตร์เรื่องนี้มีศูนย์กลางอยู่ที่ครอบครัวการ์ดเนอร์ซึ่งมี เมื่อไม่นานมานี้ เขาทิ้งความวุ่นวายในเมืองใหญ่เพื่อมาใช้ชีวิตแบบคนบ้านนอกในบ้านห่างไกลใกล้ทะเลสาบในป่าลึกของรัฐแมสซาชูเซตส์ ในขณะที่พ่อนาธาน (เคจ) ร่ำไห้กับการเป็นชาวนาและเลี้ยงอัลปาก้า (“สัตว์แห่งอนาคต”) แม้ว่าจะไม่มีพรสวรรค์ด้านใดด้านหนึ่งก็ตาม ภรรยาของเทเรซา (โจลี ริชาร์ดสัน) ก็หมกมุ่นอยู่กับการฟื้นตัวจากการผ่าตัดเต้านมออกเมื่อเร็วๆ นี้ ซึ่งเป็นลูกชายคนโต เบนนี่ (เบรนแดน เมเยอร์) มักจะถูกขว้างด้วยก้อนหิน ลูกสาววัยรุ่น ลาวิเนีย (เมเดลีน อาร์เธอร์) ระบายความรำคาญของเธอในการเคลื่อนไหวด้วยการขลุกอยู่กับศิลปะสีดำด้วยหนังสือปกอ่อนเรื่อง “The Necronomicon” และลูกชายคนเล็ก แจ็ค (จูเลียน ฮิลเลียร์ด) บ่อยกว่าไม่เพียงแค่หลงทางในการสับเปลี่ยน พวกการ์ดเนอร์ไม่ได้บ้าหรือเป็นศัตรูแต่อย่างใด แต่ก็เห็นได้ชัดอย่างรวดเร็วว่าความโดดเดี่ยวของพวกเขาเริ่มกดดันพวกเขาทั้งหมด ความแปลกประหลาดนั้นทวีความรุนแรงขึ้นในคืนหนึ่งเมื่อท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีบานเย็นจนแทบจะอธิบายไม่ได้ และอุกกาบาตก็ชนกัน สู่ลานหน้าบ้านของพวกเขา แม้ว่าอุกกาบาตจะพังทลายลงในไม่ช้า แต่สิ่งแปลกๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นตามมา ดอกไม้ใหม่ๆ ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเริ่มบาน ในขณะที่มะเขือเทศของนาธานมาเร็วกว่ากำหนดหลายสัปดาห์ โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ และโทรทัศน์ของครอบครัวมักถูกบิดเบือนจากคลื่นไฟฟ้าสถิตซึ่งทำให้ทุกอย่างไร้ประโยชน์ พวกการ์ดเนอร์เองก็เริ่มแสดงสัญญาณของพฤติกรรมแปลกๆ ด้วยเช่นกัน นาธานเริ่มทำตัวบ้าบิ่นกว่าปกติ และบินออกไปอย่างเดือดดาลเมื่อหมวกหล่น; เทเรซาที่ดูงุนงงก็สับยอดนิ้วสองสามนิ้วของเธอขณะตัดแครอท แจ็คจ้องมองและผิวปากบ่อน้ำที่เขาอ้างว่ามี “เพื่อน” อยู่ตลอดเวลา ไม่นานนัก ทุกสิ่งในพื้นที่ก็เริ่มกลายพันธุ์ไปในทางที่อธิบายไม่ได้ และในขณะที่ Benny และ Lavinia รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะดูไม่มีพลังที่จะหลีกหนีจากเงื้อมมือของทุกสิ่งที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่ง เรื่องราวของ H.P. เลิฟคราฟท์เป็นแรงบันดาลใจโดยตรงหรืออย่างอื่นให้กับภาพยนตร์หลายเรื่องในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่มีข้อยกเว้นน้อยมาก (โดยหลักแล้วเป็นภาพยนตร์ลัทธิคลาสสิกของ Stuart Gordon เรื่อง “Re-Animator” และ “From Beyond”) ส่วนใหญ่ไม่ได้ดีนัก ในกรณีส่วนใหญ่ ปัญหาคือเรื่องราวของเลิฟคราฟท์มักจะมุ่งเน้นไปที่ความน่าสะพรึงกลัวที่อธิบายไม่ได้ และผลกระทบส่วนใหญ่สำหรับผู้อ่านมาจากการบอกเป็นนัยที่คลุมเครือว่าเขาแยกส่วนแล้วจินตนาการถึงเรื่องราวนั้นในจิตใจของพวกเขาเอง ซึ่งจินตนาการของพวกเขาไม่มีขีดจำกัด หรือข้อจำกัดด้านงบประมาณ ในการดัดแปลงผลงานชิ้นหนึ่งของเขาให้ประสบความสำเร็จ ผู้สร้างภาพยนตร์จำเป็นต้องมีงบประมาณไม่จำกัดเพื่อพยายามทำให้ความสยองขวัญของเขามีชีวิตขึ้นมาอย่างเต็มที่ หรือมีจินตนาการไม่จำกัดที่ช่วยให้พวกเขารับคำแนะนำของเลิฟคราฟท์แล้วดำเนินไปในทิศทางที่ไม่ธรรมดาของตัวเอง เมื่อข้อกำหนดเหล่านี้ขาดหายไป ผลลัพธ์ที่ได้ก็ค่อนข้างเลวร้าย อย่างที่ใครก็ตามที่เห็น “The Curse” ซึ่งเป็นผลงานดัดแปลงจาก Color of Outer Space ที่ใช้ทุนสร้างต่ำจนน่ากลัวในปี 1987 ก็สามารถเป็นเครื่องยืนยันได้ในกรณีนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ผลเพราะชัดเจนว่าสแตนลีย์ไม่เพียงแต่ทำงานในความยาวคลื่นเดียวกันกับเลิฟคราฟท์ตอนที่เขาเขียนเรื่องราวต้นฉบับเท่านั้น แต่ยังสามารถเปลี่ยนร้อยแก้วสีม่วงของผู้แต่งให้กลายเป็นภาพยนตร์ได้ ยกตัวอย่างสีของชื่อ ในเรื่องดั้งเดิมนั้น ไม่เคยมีการอธิบายให้เราฟังอย่างถูกต้องเลย เว้นแต่เป็นสีที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในสเปกตรัมสีทั่วไป คำอธิบายที่ไม่มีคำอธิบายประเภทนั้นสามารถใช้ได้บนหน้าเว็บแต่ไม่ได้มีประโยชน์เป็นพิเศษในการเป็นแนวทางสำหรับคนที่ต้องทำให้คำอธิบายนั้นเป็นจริง สแตนลีย์พิสูจน์ตัวเองว่าพร้อมต่อความท้าทาย และเลือกใช้โทนสีที่เป็นธรรมชาติซึ่งยกย่องความตั้งใจของเลิฟคราฟท์ด้วยการอาบทุกสิ่งด้วยสีสันที่แตกต่างจากโลกอื่นอย่างแท้จริง ด้วยความไม่พอใจที่จะพักอยู่ตรงนั้น เขาจึงต่อยอดความแปลกประหลาดนั้นด้วยภาพเสียงที่สดใสพอๆ กัน รวมถึงเพลงประกอบที่น่าขนลุกของ Colin Stetson เพลงประกอบของสเต็ตสันเปลี่ยนระดับความเป็นจริงในแง่ของเสียงและเสกสรรความน่าสะพรึงกลัวที่ยากต่อการสั่นไหวมากกว่าการกลายพันธุ์ทางกายภาพจำนวนมากและไม่อาจปฏิเสธได้บนจอแสดงผล สแตนลีย์ยังจัดการสร้างองค์ประกอบนอกโลกเพิ่มเติมของภาพยนตร์เรื่องนี้ นั่นคือการแสดงของเคจ แบบออร์แกนิก เข้าไปในวัสดุโดยไม่สูญเสียความแปลกประหลาดไปโดยสิ้นเชิงในกระบวนการนี้ สำหรับแฟนหนังเรื่อง Oddball การร่วมงานกันระหว่างเคจและสแตนลีย์คือสิ่งที่ใฝ่ฝัน ในเรื่องนั้นก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เห็นได้ชัดว่าเมื่อสิ่งต่าง ๆ บ้าคลั่งในช่วงครึ่งหลัง Cage ก็ดึงเอาความแปลกประหลาดออกมาอย่างเต็มที่ (แม้จะสุ่มใช้เสียงร้องแบบล้อเลียนที่เขาเคยใช้เมื่อหลายสิบปีก่อนใน “Vampire’s Kiss”) แต่สิ่งที่น่าสนใจก็คือ แทนที่จะทำให้นาธานกลายเป็นผู้ชายธรรมดาที่ทำความเร็วได้ 180 ทันทีจากเหตุการณ์ประหลาดนี้ เขาและสแตนลีย์กลับมองว่าเขาเป็นคนที่ผิดเพี้ยนไปเล็กน้อยตั้งแต่เริ่มต้น แม้ว่า ในรูปแบบที่แปลกประหลาดอย่างน่าเอ็นดู จากผลงานของเขาในฉากแรกๆ ทำให้เขามีความฉุนเฉียวในระดับที่คาดไม่ถึงที่เขานำมาสู่การดำเนินคดีในภายหลัง แม้ว่าสิ่งต่างๆ จะดำเนินไปอย่างเต็มที่ก็ตาม ปัญหาหลักของ “Color Out of Space” คือเมื่อเกือบสองทุ่มเต็ม ชั่วโมง มันก็เป็นสิ่งที่ดีเกินไปเล็กน้อยในบางครั้ง โดยมีองค์ประกอบของโครงเรื่องบางอย่าง โดยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่อาจเป็นความลับของนายกเทศมนตรีเมือง (Q’orianka Kilcher) ซึ่งอาจถูกโยนทิ้งได้ง่าย อย่างไรก็ตาม โดยส่วนใหญ่แล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นงานที่ห้าวหาญและยุ่งวุ่นวายซึ่งแฟน ๆ ของ Stanley, Cage และภาพยนตร์แนวลัทธิต่างหยั่งรากลึกมาโดยตลอดนับตั้งแต่การมีอยู่ของโปรเจ็กต์นี้เป็นที่รู้จัก ทั้งในฐานะการแปลทักษะทางวรรณกรรมของเลิฟคราฟท์ในเชิงภาพยนตร์ที่มีประสิทธิภาพ และในฐานะที่แปลกประหลาดของลำดับแรกที่มีภาพและเสียงที่จะไม่มีวันลืมง่ายๆ นี่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์เหล่านั้นที่ฉันสงสัยว่าจะมีความสำคัญและได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นตามมา เวลา. หวังว่ามันจะทำหน้าที่เป็นเพียงความร่วมมือครั้งแรกจากหลาย ๆ ครั้งระหว่างสแตนลีย์และเคจ สองจิตวิญญาณทางศิลปะที่มีความสัมพันธ์อันดีกัน